സമോവറിൽ തീ കത്തിച്ചു. അയാൾ മുഖം കഴുകി പല്ലുതേച്ചു.

പെട്ടെന്ന് മുറിയുടെ നടുക്ക് തൂങ്ങിക്കിടന്ന ബൾബ് പ്രകാശിച്ചു. ഭാര്യ വന്നു ലൈറ്റ് ഇടുകയും അയാളെ നോക്കി ഓഫ് ആക്കുകയും ചെയ്തു.

ഭാര്യ ചോദിച്ചു- ”എന്തിനാണ് നിങ്ങളെന്റെ വാച്ച് എടുത്തത് ? നിങ്ങൾ എവിടേക്കാണ് പോകുന്നത് ?“

സ്റ്റോക്കർ ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിക്കൊണ്ട് പല്ലുതേപ്പ് തുടർന്നു.

ഭാര്യ പറഞ്ഞു - ”നിങ്ങൾ എനിക്ക് വാക്ക് തന്നതാണ്. ഞാനതു വിശ്വസിച്ചു. നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളെ കുറിച്ച് ഒരു ആശങ്കയുമില്ല. പക്ഷേ… ഞങ്ങളുടെ കാര്യം അങ്ങനെയാണോ ? നിങ്ങളുടെ മകളെ കുറിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് ഒരു ചിന്തയും ഇല്ലേ ? അവൾക്ക് നിങ്ങളോടൊപ്പം ചെലവഴിക്കാൻ വേണ്ടത്ര സമയം കിട്ടിയിട്ടില്ല. എന്നിട്ടും നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ പഴയ ലോകത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകുന്നു ?“

എരിയുന്ന സമോവറിനടുത്ത് സ്റ്റോക്കർ അവളെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ പല്ലു തേപ്പു തുടർന്നു.

അവൾ ആവലാതിപ്പെട്ടു - “ഇതിനകം നിങ്ങളെന്നെ ഒരു വിരൂപയായ വൃദ്ധയെ പോലെയാക്കി !“

സ്റ്റോക്കറിന് ക്ഷമകെട്ടു. എന്നിട്ടും അക്ഷമനായി പറഞ്ഞു - “മിണ്ടാതിരിക്കൂ.. ആ കുരങ്ങത്തിക്കൊച്ചിനെ ഉണർത്താതെ.”

ഭാര്യ തേങ്ങുവാൻ തുടങ്ങി - “എനിക്കിനിയും നിങ്ങളെ കാത്തിരുന്ന് ജീവിതം കളയാൻ വയ്യ. ഞാൻ മരിക്കും.”

സ്റ്റോക്കർ മുഖം തുടച്ചു. പാത്രത്തിൽ നിന്ന് റൊട്ടി കഴിച്ചു.

ഭാര്യ പ്രതീക്ഷയോടെ പറഞ്ഞു - ”നിങ്ങൾ വേറെയെന്തെങ്കിലും നല്ല ജോലി ചെയ്യുമെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. അവർ നിങ്ങൾക്കു മാന്യമായ ഒരു ജോലി വാഗ്ദാനം ചെയ്തിട്ടുമുണ്ട്.“